1. นามนาม หมายถึง นามหรือชื่อที่ใช้เรียกคน, สัตว์, ที่, สิ่งของ, สภาวะ ต่างๆ แบ่งเป็น 2 คือ
- สาธารณนาม หมายถึง ชื่อที่ใช้เรียกได้ทั่วไป ไม่เจาะจง สำหรับเรียกคน, สัตว์, สถานที่, สภาวะ ต่างๆ เป็นต้น เช่น
มนุสฺโส มนุษย์ ใช้เรียกมนุษย์ได้ทุกคน, ติรจฺฉาโน สัตว์ดิรัจฉาน, นครํ เมือง, สนฺติ ความสงบ เป็นต้น ก็เช่นกัน - อสาธารณนาม หมายถึง ชื่อที่ใช้เรียกเฉพาะเจาะจง ไม่ทั่วไป เช่น
ทีฆาวุ กุมารชื่อทีฆาวุ ใช้เรียกเฉพาะกุมารที่ชื่อว่า ทีฆาวุ, เอราวโณ ช้างชื่อเอราวัณ, สาวตฺถี เมืองชื่อสาวัตถี เป็นต้น ก็เช่นกัน
2. คุณนาม หมายถึง นามที่แสดงลักษณะของนามนาม* ให้รู้ว่าดีหรือชั่ว เป็นต้น แบ่งเป็น 3 ชั้น คือ
- ชั้นปกติ แสดงลักษณะของนามนามอย่างปกติ เช่น ดี, ชั่ว, สูง (ไม่เปรียบเทียบกับอะไร)
- ชั้นวิเสส แสดงลักษณะของนามนาม พิเศษกว่าปกติ เมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นๆ เช่น ดีกว่า, ชั่วกว่า, สูงกว่า
ในภาษาบาลี ใช้ อติ นำหน้า หรือใช้ ตร อิย อิยิสฺสก ต่อท้ายคุณนามชั้นปกติ - ชั้นอติวิเสส แสดงลักษณะของนามนาม พิเศษมากที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นๆ เช่น ดีที่สุด, ชั่วที่สุด, สูงที่สุด
ในภาษาบาลี ใช้ อติวิย นำหน้า หรือใช้ ตม อิฏฺฐ ต่อท้ายคุณนามชั้นปกติ
* รวมทั้งปุริสสัพพนาม
3. สัพพนาม หมายถึง นามที่ใช้แทนนามนามที่ออกชื่อมาแล้ว เพื่อไม่ให้ซ้ำซาก ซึ่งไม่เพราะหู เป็นต้น แบ่งเป็น 2 คือ
- ปุริสสัพพนาม
- วิเสสนสัพพนาม
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น